Welcome back! Vorige week beantwoordde ik in mijn verhaal ‘Overexposed’ de vraag of modellen exhibitionisten zijn. Op de rode loper in London ontdekte ik ‘the naked truth’ van de uitnodiging. Mijn beroemde acteur stond te shinen en het leek wel alsof ik alleen maar zijn showpony was. De pers dook eropaf. Toch picture perfect?

Break Out

Je kent het verhaal wel van het lelijke eendje dat uitgroeit tot een mooie zwaan. Veel modellen zagen er vroeger, al op de basisschool, anders uit. Ze zijn erg lang en dun, ze hebben bijvoorbeeld soms veel sproeten of misschien wel flaporen. En meestal zijn zij echt niet altijd de knapste meisjes van de klas. Sommigen weten zelfs wat het is om te worden gepest. Als je dan wordt ‘ontdekt’, krijg je een enorme boost. Opeens verandert de wereld en jij wordt het stralende middelpunt. Nu ben je een model! Wie had dat ooit van jou gedacht? Plotseling wil iedereen iets van jou en vindt iets van jou. Alles om je heen lijkt mooi, maar je bent Cinderella. Wat jij ziet heeft een #filter. En als de klok twaalf slaat dan is dat jouw wake-up call.

Ik ben er ook in getrapt. Na al die jaren. Dat drong tot mij door toen er *PLING* dit FB berichtje binnenkwam. Wow! Ik zag je met Simon Smith. Die super hotte celeb. Ik denk dat alles in jouw leven geweldig gaat want zo zie jij er in elk geval uit. Hé, dat is lang geleden. Ze zat naast me op de basisschool. Ze stuurt een foto mee. Uit een roddelblad. Great… Zo voel ik mij nu niet. Gelukkig had ik de laag uitgesneden jurk met fashiontape dichtgeplakt. Nu vielen ze er niet uit. En híj straalt en daar ging het om.

Hoe ging die avond op de rode loper verder? Haastig liepen we naar de kleedkamers. Steeds hielden andere acteurs op de gang ons tegen. ‘Oh Simon, dat is haar dan!’ ‘Daar is ze eindelijk!’ ‘Ze bestaat dus echt?’ ‘Oh niet flauwvallen.’ ‘Wat een natural beauty heb jij aan de haak geslagen!’ Een bekende acteur (60+) durft het om in mijn wang te knijpen en hij zegt daarbij: ‘Hoe krijg je het toch steeds voor elkaar?’ Steeds? Voor elkaar? Simon zwaait de deur van zijn kleedkamer voor mij open. ‘Even een borrel. Sta ik toch wat lekkerder op dat podium. Nu gauw verkleden. Ga jij eigenlijk maar vast naar de zaal. Rij 10, stoel 10. Mooie plek, kan je mij goed zien.’ Ik zoek de weg backstage richting zaal. Daar zit ik dan op stoel 10. Klam, bezweet, hartkloppingen. Zou dit nou een paniekaanval zijn? Het gebeurt vaak onder modellen.

De een na de ander bezwijkt eronder. Is het soms besmettelijk? Collega Malin cancelt op het laatste moment haar job. Ze kan het niet opbrengen te shinen. Ik word plotseling gebeld om een uur later haar mooie sieradencampagne over te nemen. Lucky me, maar rot voor haar. Model Justina vertelde mij dat ze in het vliegtuig naar de Malediven, onderweg voor een commercial shoot, benauwd werd en dacht een hartaanval te krijgen. Zou het mij nog lukken morgen op de set te presteren? Dat was haar enige gedachte. Hoe kan ik dat nog als de hele crew naar mij kijkt en de camera loopt? Op een yogamat zitten en mediteren of een spiritueel Paulo Coelho boek lezen is allang niet meer genoeg. Op de Malediven weet de opdrachtgever wel een dokter te vinden die haar pilletjes tegen angstaanvallen geeft. And off she goes…

Het doek gaat open. Van het programmaboekje maak ik een waaier. Een beetje verkoeling. Simon zit in de eerste scene maar wat hij zegt dringt echt niet tot mij door. Wat doe ik hier eigenlijk in mijn eentje? Het stel naast mij pakt elkaars hand. Hij zoent haar snel in haar hals. Zou dát échte liefde zijn?

Simon staat zich uit te sloven, nu nog de pauze doorkomen en dan met hem naar de afterparty. Daar komen zijn collega’s naar mij toe. Ze wisten allemaal over de komst van zijn nieuwe liefde. ‘En Simon wat vind je vriendin van het stuk?’ Een journalist vraagt mij: ‘Hoeveel weken heeft Simon voor dit toneelstuk gerepeteerd, darling? En hoe heet jij eigenlijk?’ Wat hij echt wil weten is: hoe lang kennen jullie elkaar al? Na een uurtje tikt Simon met zijn wijsvinger op mijn schouder. ‘Je vindt het vast wel oké dat ik met mijn collega’s nog even de pub induik.’ Op antwoord wacht hij niet. ‘Jamal, brengt je wel naar je modellenappartement. Fijne avond verder!’

Ik denk dat alles in jouw leven geweldig gaat want zo zie jij er in elk geval uit. Nou niet dus. De volgende dag staan de foto’s overal op internet en in de kranten. En steeds is er een lijstje bij met zijn vorige prooien, waarmee hij op de rode loper poseerde. De lijst is lang. Stom dat ik dat niet eerst heb gegoogled. Ik zie overeenkomsten: ze zijn allemaal blond, filmster of model. Onder de foto’s staan teksten zoals: Is deze vrouw dan de ware? Wanneer zal Simon trouwen en dit bezegelen met een liefdesbaby? Nu lijkt het rozengeur en maneschijn. Of laat hij deze droomvrouw ook weer gaan? En daar sta ik dan met naam en toenaam.

Het bureau belt. Ze hebben een ‘direct booking’ in Milaan voor mij. Bij een rechtstreekse boeking weet de klant zeker dat ze dit model voor hun campagne willen hebben. Je hoeft dan niet op een casting te komen en wordt ‘direct’ ingevlogen. Ideaal dus. Mijn boeker legt nog even fijntjes iets uit. ‘Oh ja, en om je image op de UK markt maar niet te verpesten, met al dat Simon gedoe, lijkt het me beter als je je voorlopig niet in London laat zien en een tijdje in Milaan blijft. Je vlucht is vanavond. Boekingsbevestiging volgt.’

Het vliegtuig stijgt op. Ik blader in de Vogue. Om te bestuderen welke poses andere modellen bedenken. Het is een soort huiswerk dat mij helpt om beter te worden in mijn vak. Tienduizend uur schijn je ervoor nodig te hebben om echt goed te zijn in je beroep. Dit is onderzocht bij popsterren van vroeger, zoals The Beatles maar ook bijvoorbeeld Lady Gaga. Hun doorbraak kwam pas écht met zoveel uren op de teller of ongeveer 7 jaar ploeteren. Ik reken het uit. Pfff 10.000 uur. Dat haal ik nu bijna.

‘Ciao Bella!’ roept de buschauffeur. Ik ga op de goedkoopste manier naar centrum Milaan. Alle modellenappartementen zijn op dit moment vol en daarom woon ik bij mijn Italiaanse boeker Gloria, een ex-model, in huis. Je ziet vaak dat modellen na hun ‘pensioen’ in de fashion business blijven werken. Ze legt mij uit dat ik het tweepersoonsbed moet delen met Helena uit Rusland. Het klinkt als de droom van elke heteroman, twee vrouwen in een piepklein bed. Ik heb er wel een beetje genoeg van om naast wildvreemden te moeten slapen.

Al gauw leer ik de specifieke eigenschappen van Gloria kennen. Af en toe schreeuwt zij tegen mij. Over kleine dingetjes. Dat ik bijvoorbeeld geen broek met een print mag dragen omdat ik daarin nóg dikker lijk. Diëten gaat hier in huis eigenlijk vanzelf. Dat is dan weer een voordeel. Gloria ‘inspecteert’ zogenaamd nonchalant mijn boodschappentas. Alles met koolhydraten wordt door haar ‘de vijand’ genoemd. Enemy, you know! Wikkels van dingen die eigenlijk door haar verboden zijn, gooi ik buiten in een prullenbak. Misschien checkt ze zelfs de vuilnisbak wel. Je weet het maar nooit. Soms is haar excuus na een woede-uitbarsting: ‘Sorry, babe. Ik doe het om je te helpen want ik wil het beste voor jou.’ Een paar weken later zie ik het resultaat van haar regime. Nog nooit ben ik zo skinny geweest.

De kauwgomreclame waarvoor ik was ingevlogen doe ik met plezier. Een superleuk team. Voor de zoveelste keer check ik mijn mail of er al nieuws is. Hoeveel opties ik heb staan… Geduld hebben en wachten. Dat hoort nu eenmaal bij het vak. Wachten. Maar er zijn bijna geen castings want de stad is overspoeld met modellen. All dying for a job. Het is het gesprek van de dag. Als er wel een kans op een opdracht is, staan we rijen dik voor de deur van de castingstudio. Soms wel met honderd meisjes. Of meer.

Inmiddels ken ik, omdat ik de ‘luxury of time’ heb, de hele collectie van de Massimo Dutti Store al uit mijn hoofd. En die van Zara. En ook weet ik precies wat er hangt bij dat ene leuke geheime vintage winkeltje vlak naast de Duomo. Ze zullen wel denken: daar heb je háár weer. Kijken, kijken maar niets kopen. Windowshopping is mijn therapie want ik heb nog niet veel verdiend en de huur moet betaald. In Italië leer ik koffie waarderen, bij McDonald’s want daar heb ik WiFi. Ik FaceTime mijn beste vriendin in Nederland. Ze heeft geen tijd om te kletsen want ze gaat naar een verjaardagsfeest, van een andere vriendin. Ze zegt nog snel dat ze mij mist. Om de verveling te verdrijven ga ik overdag in mijn eentje naar de bioscoop. Ik vind dat ik voor schut sta als ik bij de kassa één kaartje koop. Alsof ik geen vriendinnen heb.

Na de film check ik mijn mail. Onderwerp: Grunge look is over. Kom naar het bureau. Make-over day. Wat betekent dit nu weer? Het is een nieuw plan van Gloria. Ze spreekt mij streng toe. ‘Tijd voor een nieuwe look. Geen GRUNGE style, you’re a WOMAN now.’

Ze wijst naar Sergio. ‘Sit down,’ zegt ze. ‘First haircut.’ Haircut? Alsof ik in een aflevering van Holland’s Next Topmodel zit. Doen wat er gezegd wordt, opdracht van de jury. ‘Sergio, doe maar lekker kort. Dat zal haar goed staan. En daarna gaan we voor Donatella Versace blond.’ Ik protesteer maar Gloria knows best. ‘Je weet heus wel dat je in een moeilijke leeftijd zit. Dus change.’

Die moeilijke leeftijd is bij high fashion modellen tegen de 23 jaar. De meesten stoppen dan. Commerciële modellen kunnen veel langer doorwerken, maar er komt altijd een punt waarop ze een switch moeten maken. Ze zijn geen meisje meer. De klant moet weten wat je dan wél bent. Je moet je presenteren als een vrouw.

Mijn lange haren liggen op de grond. Vroeger kon ik wel huilen als de kapper er een paar centimeter méér afknipte dan ik bedoelde. Maar nu heb ik geen keus. Ik mag geen jeans met scheuren en gaten dragen. Ik ga alleen nog naar castings in style, als vrouw. Hoge hakken en een jurkje. Ach, sommige mensen dragen een uniform op hun werk.

De ervaringen van Gloria hebben resultaat. Mijn agenda stroomt vol. Ik ben Gloria’s paradepaardje. Milaan maakt het verschil. Kijk maar naar deze twee foto’s.

Photographer: Zoe Barling                         Photographer: Richard Monsieurs / MUA: Juliette den Ouden

Na de shoot met de mooie jurk zag ik zijn appje. It’s been a while. Didn’t hear anything from you. I’m sure you still look as hot as I remember you ;). Hope you enjoyed the evening in the theatre? X
No Simon, no cry. Lesson learned. Van mij hoort hij niets meer. Never!

’s Avonds ben ik moe, mijn Russisch is niet goed dus Helena heb ik niets te vertellen. Zij ligt naast mij te lezen. Even kijken bij Uitzending Gemist. Een nieuwe aflevering van Het Mooiste Meisje Van De Klas staat online. Mooi. Daar heb ik zin in. Al weet ik meestal hoe het afloopt. Ik ga eens uitzoeken of er in het buitenland ook versies van dit programma worden uitgezonden. Zouden ze moeten doen want iedereen wil blijkbaar weten hoe het zo’n superknap meisje vergaat. Ik vind het een heerlijk programma en ik ben niet de enige want zo’n anderhalf miljoen Nederlanders kijken ernaar.

This is how the story goes… Een ‘ordinary’ leven wordt het vaak niet. Eerst lijkt de schoonheid van deze meisjes de ultieme sleutel tot succes en geluk. Terwijl hun vriendinnen nog met Barbies spelen, worden de allerknapsten al belaagd door oudere ‘interessante jongens’. Groots en meeslepend willen ze leven. Allemaal. En daarom gaan de beauties voor het avontuur. Jong vertrekken ze uit het dorp. Naar Parijs bijvoorbeeld waar ze starten als mannequin of danseres worden in de wereldberoemde club Moulin Rouge. Met een cocktail in hun hand dansen de mooiste meisjes op dakterrassen in wereldsteden, zonnen in bikini op de boeg van enorme jachten én natuurlijk worden ze hopeloos verliefd… Dat moet de allesomvattende liefde zijn. De babe van de klas valt voor een rijke oliesjeik, een snelle vastgoedjongen of neemt lekker verkering met zo’n superberoemde acteur zoals Simon. Maar steeds bleek het niet de échte liefde te zijn. En daar smult iedereen van… De uitzending is nog niet afgelopen, maar Helena denkt er anders over. Ze doet het licht uit.

Volgende keer heeft Gloria ook een plan voor Helena bedacht. Dat doet meer pijn dan een schaar in je haren. Mijn carrière is booming. Een filmregisseur wil mij een rol aanbieden.

Click here to read 🇬🇧 English translation

Artwork/Artist: Toshy
Model: Tanja Kok
Fotografie: Hans Mooijer
Styling: Jeroen Kamphorst
MUA: Dominika Swietlik